De langste dag

Het begin van de zomer
nog steeds tussen de boeken
het late licht brengt me troost,
wanneer ik huil om de slotscène van Dumas' Antony:

Infâme! ... Que vois-je?... Adèle!... morte!...
Oui! morte! Elle me résistait, je l'ai assasinée

En dan de verlichte schaduw van het gezicht van Artaud,
Le théâtre de la Cruauté
wreed, vreet aan mijn geheugen

nog even volhouden, drink nog wat koffie
to coffee or not to coffee? thats the question

was het maar allemaal een midzomernachtsdroom


(foto: BB 'zicht uit raam: 21 juni')

Pourquoi toujours ces larmes dans mes yeux?

Hij gaf haar een kus en noemde haar een kleine verwenner.
Jij moet goed studeren, kleinen dinges
en hij vertrok naar Barman in Bozar
Ze had nood aan koffie
'leuk feestje' ...... studeren

Middelnederlandsche poëzie

In de zwoele, nog zonnige avondsfeer
lees ik over amoureuse poëzie uit de middeleeuwen
Ik ruik je nachtelijke liefde nog in mijn haren
stilletjes wakkert mijn amoureuse gedachte aan
en verlang ik naar je zoete huid
Maar dan roept een hoofse ridder me tot bedaren
oeps - ik moet verder studeren